In Jakarta en Semarang krijgt koloniaal erfgoed een nieuwe bestemming. Wat betekent dat voor de mensen die nu in deze panden leven?
‘Heritage in Transition’ gaat over de herbestemming van koloniale panden in de oude binnensteden van Jakarta en Semarang; een oud handelskantoor wordt galerie, een pakhuis wordt koffiehuis. Maar veel van deze gebouwen worden nog bewoond en gebruikt. Ik wil de mensen achter de gevels zichtbaarder maken. Waarom wonen ze hier? Wat vinden zij van de ontwikkelingen? En waar gaan ze straks eigenlijk naartoe?
Ik neem veel tijd voor het contact met de bewoners: ik betrek ze bij het project, geef ze prints van hun portret en zoek ze bij mijn volgende reis weer op.
Henk Schulte Nordholt (voormalig hoofd onderzoek Koninklijk Instituut van Taal-Land- en Volkenkunde en hoogleraar Universiteit van Leiden), Harm Stevens (curator geschiedenis Rijksmuseum) en Roanne van Voorst (schrijver en antropoloog) voorzien me van verdiepende informatie over Indonesië en ik deel mijn kennis en ervaringen weer met hen.
Het boek ‘Heritage in Transition’ gaf ik uit in eigen beheer. Hier bekijk en koop je het.
Het project leidde tot een expositie in Jakarta, die ik met de Nederlandse ambassade organiseerde, in het oude stadsgebied zelf. Veel geportretteerden kwamen naar de opening en ik overhandigde Mark Rutte, die op handelsreis was, een exemplaar van het boek. De expositie in Semarang was onderdeel van het Kota Lama-festival.
Het verhaal was te zien in Museum Volkenkunde en op de Tong Tong Fair. En op uitnodiging van het Indisch Herinneringscentrum (IHC) maakte ik een expo in Museum Sophiahof, deze kun je ook digitaal bezoeken.
Met het IHC ontwikkelde ik lesmateriaal voor basisschoolkinderen die de expo bezochten. Dit vind je hier.
Voor de opening van de expositie in Museum Sophiahof schreef Robin Block drie poëzie-muziekstukken bij mijn foto’s, kijk en luister maar.
Een aantal van mijn foto’s kreeg een plaats in Het grote VOC-boek.
Harm Stevens, Rijksmuseum: ‘De kracht van Isabelle Boons foto’s ligt in de serene, intieme manier waarop ze het leven vastlegt.’
Roanne van Voorst (antropoloog en schrijver): ‘Isabelle leert de mensen die op haar foto’s staan écht kennen, en zij haar: honderd procent, zoals ze is, oprecht en met veel te geven, zodat zij haar ook graag iets teruggeven: zichzelf, en hun meest sprekende blik.’
Het project kwam tot stand dankzij alle geportretteerde mensen in Jakarta en Semarang, 114 crowdfunders, vele bevlogen deskundigen en de steun van DutchCulture, Ministerie van Buitenlandse Zaken en Marinus Plantema Foundation.